(...) Po prostu jakiś czas temu odkryłam, że najlepszym sposobem ...

 Jak szybko i nieodwołalnie JEST przechodzi w BYŁO.

 Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.

 Słuchaj mnie uważnie, panie Garron, bo właśnie mówię ci, że cię kocham.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Bo kiedy chwila przemija, już nigdy nie można jej odzyskać.

 Ważna jest opowieść, nie opowiadający.

 Przestań na siłę próbować być kimś kim nie jesteś.

 Idź do domu, Harry, i poderżnij sobie gardło. Dość długo z tym zwlekałeś.

 Strach czyni z człowieka egoistę.

 Są chwile, w których człowiek przytuliłby się nawet do jeża.