Miałem zły dzień. Tydzień. Miesiąc. Rok. Życie. Cholera jasna.

 Potrzebne jej było nie moje ramię,
a jakiekolwiek ramię. Potrzebowała nie mego ciepła, a ciepła drugiego człowieka. Poczułem się winny, że ja to tylko ja.

 Coś mam w środku spierdolone. Na amen.

 Objawem mojej choroby było zobojętnienie. Postępujący paraliż serca, duszy i mózgu, beznadziejny pogląd na świat.

 Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.

 W życiu wszystko ma swój zmierzch. Tylko noc kończy się świtem

 Dla cierpiących najmniejsza radość jest szczęściem.

 Czasem wystarczy powiedzieć głośno, że się czegoś nienawidzi, i usłyszeć, że ktoś się z nami zgadza, aby poczuć się lepiej nawet w najgorszej sytuacji.

 Zaufaj mi, jestem geniuszem.

 Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.

 Za samą przynależność do PO powinno się trafić do więzienia