- Kiedy zacznie się wiec? - pytam. - Nie wiesz? ...

 Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.

 Warto czasem umrzeć, jeśli rodzisz się na nowo.

 Brak wiary w siebie jest jak choroba. Jeśli stracisz panowanie nad nim, twoje wątpliwości stana się rzeczywistością.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Chciałem, żeby całowała mnie tak jak ja ją – chciwie, zachłannie, jak człowiek głodny, nienasycony [...]. Chciałem, by oddawała mi każdy pocałunek, ale też każde muśnięcie ust, oddech przy szyi i każde przytulenie. Od pewnego czasu miałem jednak wrażenie, że oddaje mi coraz mniej, czasami byłem wręcz pewien, że jest już najbardziej zadłużoną dziewczyną na świecie.

 Jak to możliwe, że można tęsknić za kimś, kogo nawet się nie zna?

 Przyszłości się nie pragnie: zasługuje się na nią.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.

 Cały dom ociekał jej smutkiem.

 Czasami jest tylko jeden wybór: między akceptacją a obłędem.