- Kiedy zacznie się wiec? - pytam.
- Nie wiesz? Już trwa.
Czuje się jak w szkole. Dlaczego zawsze wszyscy skądś wszystko wiedzą, a ja nie. To jak zły sen. "Do kiedy trzeba zaliczyć chemię? - Nie wiedziałeś? Do wczoraj.". A potem tak samo przez całe życie.
Jestem osaczony przez zło, które boję się nawet nazwać...
To, co się liczy dla nas, nie musi się liczyć dla innych, nawet jeśli jesteśmy sobie bliscy.
Dojrzałość to przecież nie liczba przeżytych lat. Lecz bagaż życiowych doświadczeń.
Środki uspokajające mają do zaoferowania tylko puste sny.
Musisz bardzo oddalić się od ludzi, zanim zaczniesz właściwie słuchać.
[...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.
Nikt się do mnie nie odzywa, nawet popielniczka.
Czas przeznaczony na rekonesans nigdy nie jest stracony.
"Nie przejmuj się tym co mówią inni idź po prostu przed siebie i nie patrz wstecz"
Więc na koniec jednym zdaniem: zawsze miej odwagę, by żyć. Nigdy nie bój się, że popełnisz błąd. Choćby nie wiem, co się wydarzyło miej odwagę, by być sobą.
