Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby ...

 Wielkie to brzemię sam dla siebie człowiek.

 Dzięki gwiazdom czułam się jak normalny człowiek.

 Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda!

 Cóż chcesz? Człowiek nie może być nieustannie tragiczny.

 W wieczory takie jak ten uświadamiam sobie, jak bardzo samotna jestem i jak bardzo brakuje mi tej drugiej osoby, wbrew wszystkim moim zapewnieniom,
jaka to jestem szczęśliwa będąc sama.

 Nie potrafię odróżnić moich marzeń od koszmarów.

 Czas nie daje odpowiedzi, on tylko stawia kolejne pytania.

 Nie można w życiu mieć wszystkiego,
ale trzeba do tego dążyć, bo szczęście
to nie cel w sobie, ale styl życia.

 Przyjaźń ma cienie i blaski.

 Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.