Nie można tylko siedzieć w domu, kiedy na świecie dzieje ...

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 Małe troski są wymowne. Wielkie milczą.

 Przyszłości nie należy się bać. Należy stawiać jej czoło.

 W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.

 (...) a radość to trofeum szczęścia, łup wyrwany życiu.

 Musi być jakaś droga pośrednia, że można jakoś dojść
do ładu z tym zasranym społeczeństwem,
niekoniecznie kompletnie się do niego przystosowując.

 Wleczenie trupa to cięższe zadanie niż obnoszenie się ze złamanym sercem.

 Sam symbol jest niczym, gdyż rzeczywistość jest wszystkim.

 Sprawia panu przyjemność unieszczęśliwianie innych ludzi.
A to jest po prostu smutne.

 Jeśli ktoś prosi nas o pomoc,
to znaczy, że jesteśmy
jeszcze coś warci.