Może nie należy nigdy ujmować swej miłości w słowa.

 Nigdy nie płacz po niczym, co nie może zapłakać po tobie.

 Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.

 Nie można przygotować się na pożegnanie.

 Wolnomyśliciele też czasem myślą, choć dosyć wolno im to idzie.

 Ludzi cierpiących po stracie kogoś bliskiego w żaden sposób nie można pocieszyć. Oni po prostu muszą to przecierpieć.

 Wspomnienia są gorsze niż teraźniejszość, bo już nic z nimi nie możesz zrobić. Musisz je mieć. I to jest straszne.

 Mogłaś poprosić o wszystko na świecie, a wybrałaś mnie.

 Dla ciebie jestem ateistą, dla Boga - konstruktywną opozycją.

 Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb.Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.

 Przedwcześnie pozbawiona złudzeń, rzygam na sztuczność uczuć.