
Rozumieją też, że wszystko, co w życiu dobre i przyjemne, ...
Rozumieją też, że wszystko, co w życiu dobre i przyjemne, pojawia się zazwyczaj czyimś kosztem.
Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.
Bycie człowiekiem jest przereklamowane.
Można milczeć i milczeniem ranić kogoś.
Zrozumiałem, że życie to potępienie.
Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.
Sama czuję się bezpieczna. W samotności ból jest mniej intensywny.
Ludzie, ptaki, wszyscy musimy podejmować decyzje.
Życie jest jednak kurewsko ciężkie.
Nie przepraszaj. Nie żałuj.
W ciągu tych nielicznych dni dałeś mi prawdziwą wieczność i za to dziękuję.
Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.
Niech wam się nie wydaje, że żyjecie zbyt krótko, by mieć coś do opowiedzenia.