Chcę, by mój świat był twoim, a twój moim. Na ...

 W gruncie rzeczy wcale mi się nie podoba ta konwencja braku konwencji.

 To, co dziś jest rzeczywistością, wczoraj było nierealnym marzeniem.

 Porobiłem rozmaite znajomości, towarzystwa jednak nie znalazłem do tej pory.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Ze wszystkich rzeczy wiecznych miłość trwa najkrócej.

 Są rzeczy, których nie można pokonać miłością, nadzieją ani najbardziej ślepą wiarą.

 Życie... każda jego sekunda... to wszystko, co mamy.

 Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg.

 Kto za dużo wyrzuca, rychło nie ma nic!