Człowiek jest niewolnikiem tego, co mówi, i panem tego, co ...
Człowiek jest niewolnikiem tego, co mówi, i panem tego, co przemilczy.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie wiem, gdzie się kończę Ja, a zaczynasz Ty.
Byłoby prawie normalnie. Tylko ja, moi przyjaciele i moja martwa dziewczyna.
Miłość to nie choroba.
Czuję, że powinienem cię kochać.
Okaleczanie się, jak na ironię, to ratunek przed samobójstwem.
Wspomnij mnie, choćby gdzieś w ciszy i potajemnie. Nie pozwól mi odejść.
A błądzić jest rzeczą ludzką,
a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.
Moje uczucia są wciąż tu i narastają
Są mi obce i wciąż się uczę
Czy to jest tym, co nazywasz miłością?
Wszystko jest trudne zanim stanie się łatwe.
A jak dyrygent wykazuje talent, to solistom rosną skrzydła.