Czuje się jak człowiek, który na próżno żył.

 - Ja chcę być lekarzem.

- Taki wstyd w rodzinie! A ja marzyłam, że będzie artystą. Kiedy nosiłam go jeszcze w łonie, biegałam po lesie nago, śpiewając Bacha. Wszystko na nic.

- Widocznie mama fałszowała.

 Siedzisz mi w głowie tak, jak potrafią tylko nieobecni.

 Kiedy się traci kontrolę nad sobą, traci się jakąkolwiek godność.

 Długo i szczęśliwie żyje się tylko w bajkach.

 Tęsknię. Nie wiem, za czym dokładnie. Rozpoznaję w sobie tęsknotę. Po prostu.

 Niestety, brak chęci do życia nie wystarcza, by mieć ochotę na śmierć.

 Aby żyć w zgodzie z innymi, człowiek musi najpierw pogodzić się z samym sobą.

 Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?

 Nie siedź i nie czekaj. Wyjdź, poczuj życie, dotknij słońca i zanurz się w morzu.

 Prawdy największe są też banalne.