Prawda zawsze jest w oczach. I często w głosie, ale ...

 Smutek jest tym co mi obiecałaś
A jedyne co mogę zrobić to podążać za łzami

 To chyba leży w ludzkiej naturze: chcemy tego, czego nie możemy mieć

 Wolę umrzeć na własnych warunkach, niż żyć na ich.

 Dorastając uczymy się, że nie należy przesadzać ze szczerością. Że czasami, lepiej skłamać, niż kłuć prawdą w oczy.

 Opuszczenie toksycznych ludzi, to ważny krok w drodze do bycia szczęśliwym.

 A ja świata nienawidzę, bo zżera go arogancja,
Biorę od niego dokładnie tyle, ile mogę dać,

 W końcu w nieszczęściu bywa pewna doza szczęścia, jeśli nieszczęście jest odpowiednie.

 Mógłbym tak żyć do końca swoich dni, zarabiać pracą własnych rąk. Siedzieć w siodle cały dzień, przemierzać bezkresne morze traw. Wieczorami palić skręconego papierosa i wpatrywać się w ogniska blask. Nocami leżeć na pachnącej ziemi i podziwiać aksamitne niebo pełne gwiazd.

 Co warte jest życie, kiedy nikt już nie wymawia twojego imienia?

 Rany, które się nie goją, można opłakiwać tylko w samotności