[...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi ...
[...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.
(...) pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka.
Kryzys wieku średniego jest dlatego, że dotarłeś na szczyt drabiny i widzisz, że była ona oparta o niewłaściwą ścianę.
Nie od nas zależy nasz koniec, tak jak przyjście nasze na świat. Jak do tamtego trzeba być dojrzałym, tak i do tego.
Nie płaczemy, kiedy przestajemy kochać, ale kiedy inni przestają nas kochać.
Życie to jedna, wielka seria rozstań,
ale najbardziej rani brak chwili pożegnania.
Serce kłamie, a głowa nas zwodzi. Jedynie oczy widzą prawdę. Patrz oczyma. Słuchaj uszami. Wąchaj nosem i czuj przez skórę. Potem dopiero myśl. W ten sposób poznasz prawdę.
Czyż w oczach mam sztylety, że ranię spojrzeniem?
Można milczeć i milczeniem ranić kogoś.
A co jeśli jest psychopatą, który wciska kocięta do bankomatów?
Ja chcę być metafizycznie szczęśliwa i koniec.