Akceptujemy tylko taką miłość, na jaką w naszym mniemaniu zasługujemy.

 [...] kiedy kobieta postanawia przespać się z jakimś mężczyzną, nie ma takiego parkanu, którego by nie przeskoczyła, fortecy, której by nie zdobyła, ani jakiejkolwiek normy moralnej, której nie byłaby gotowa złamać: i nie ma takiego Boga, który by ją powstrzymał.

 Gdy się kogoś kocha,
to kocha się całego człowieka,
takiego, jaki jest, a nie takiego,
jakim by się go mieć chciało.

 Nie ma winy, bo kara jest nagrodą.

 Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.

 Ból nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg. A przebaczenie to słońce, które go topi.

 Jesteś moja, Aniele. I nie pozwolę, by cokolwiek to zmieniło.

 Kobieta jeśli się sama do siebie uśmiecha,to albo jest w ciąży, albo ma romans.

 Tej jednej rzeczy nie potrafi nawet Bóg:
By się odstało to, co raz już się stało.

 Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.

 Gdy ma się to, czego się pragnie, nic więcej tak naprawdę się nie liczy.