We wszystkim panuje chaos.

 Naśladowanie jest najszczerszą formą pochlebstwa.

 Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.

 (...) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.

 Kieruj się swoim sercem. Ono nie zwiedzie cię na manowce.

 - I ja również poniosłem niejedną porażkę w życiu,
a mogą przyjść i inne. Ale nie wolno się poddawać,
trzeba walczyć. Zmagać się ze sobą i życiem,
aż nas ogarną ciemności śmierci.

 Twoja wyobraźnia jest twoim największym wrogiem...

 Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.

 Poczułem jej usta muskające moją skórę i stado mrówek odtańczyło na moim karku ognistą sambę.

 Nie przepraszaj za płacz. Bez takich uczuć jesteśmy tylko robotami.

 Żałuję, że nie mogę podejść do niego. Posłuchaj, powiedziałabym, nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innymi dojść do celu.