Brak informacji to dobra informacja, prawda?

 Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska,

 Moc pozbawiona sumienia zabija duszę.

 Mówią, że strach jest chorobą.

 To szansa jedna na milion, ale może się udać.

 To, co robię, nie musi mieć sensu dla nikogo poza mną. Na tym polega piękno szaleństwa.

 Najdłuższy marsz zaczyna się
od pierwszego kroku.

 Nie musisz się zgadzać na coś, co budzi twój sprzeciw. Nie staraj się nikogo uszczęśliwiać kosztem samej siebie.

 Staram się, jak mogę, rozmyślam o wszystkich najbliższych po kolei, uwalniam ich z pamięci niczym ptaki z klatek i zamykam za nimi drzwi, żeby przypadkiem nie powrócili.

 Nasza przeszłość być może nas kształtuje, ale nie definiuje tego, kim się stajemy.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.