Ale serca nie da się oszukać.

 Nie wiem jak udało nam się tak oddalić. Chyba jeszcze wczoraj mogliśmy coś ocalić.

 Żyjemy w wieku paradoksów. By utrzymać pokój, prowadzimy wojnę.

 Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...

 To, że się jest przeciwko złu, nie czyni nas dobrymi.

 Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.

 Kto kocha, nie niszczy ani ukochanej osoby, ani siebie.

 Jutro jest nie obietnicą, ale szansą.

 Smutne jest rozstanie z przyjaciółmi; miejsce to tylko miejsce.

 Czy sądzisz, że swoje oczy trzymam w odbycie?

 [...] nie wiedziała, co to miłość. Nigdy nie słyszała tego słowa, użytego w jego ziemskim znaczeniu. Nie wiedziała więc, jak nazwać to, co teraz czuła. Czy jednak człowiek, który nie zna nazwy swej choroby, jest przez to mniej chory?