Sądzisz że coś o mnie wiesz, ale to tylko wspomnienia, nic więcej.
Samotność mnie buduje.
Miłość mnie załamuje.
Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.
Wiesz, kiedyś myślałam, że jedyną rzeczą gorszą od pecha w miłości jest szczęście...
Wpadłszy w gówno stwierdzamy, że panuje tam tłok, jak w metrze w godzinie szczytu.
Przecież niczego tak w życiu nie potrzebujemy jak miłości, no, może jeszcze tlenu.
Mądry człowiek potrafi przyznać, że jego wiedza ma swoje ograniczenia.
Smutek będzie zawsze.
Normalność nie trwa zbyt długo.
Może to, czego człowiek pragnie najbardziej, to nie tyle być kochanym, ile rozumianym.
