Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo ..

 Pomyłka staje się dopiero wówczas błędem, gdy się przy niej obstaje.

 Nie powinniśmy zostać i walczyć czy coś w tym rodzaju? Na filmach tak właśnie się robi w podobnej sytuacji.

 Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.

 ... nie trzeba magii, by pokierować czyimś sercem. Serce radzi sobie samo i rzadko wybiera najłatwiejsze drogi.

 Jeszcze dziś roznieć swoją iskierkę życia i pozwól, aby stała się płomieniem.

 Jeden to samotna liczba.

 - A ty Kubusiu, czego sobie zażyczyłeś?
- Ciebie

 Widzimy ludzi i rzeczy nie takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi my jesteśmy.

 Widzieć jedynie oczyma, to nie widzieć wcale.

 Czy można zostać normalnym człowiekiem, jeśli wzrasta się w takich warunkach?