-Czesiek: A na ch*j mnie ten kaktus?! (Wyrzuca kaktus przez okno).
Rozlega się dźwięk alarmu samochodowego.
-Kuba: Chyba rozwalił pan komuś bryczkę.
-Czesiek: Nauczy się parkować w garażu, hy, hy. A ty, koleżko... Cii! Cicho, cicho... Ku*wa, to chyba mój!
Umysł płytki jak kałuża.
Stąd wódka - moja pewność siebie w płynie.
Im bardziej Puchatek zaglądał do środka, tym bardziej Prosiaczka tam nie było.
Twoi przyjaciele. Są jak tonący, którzy łapią cię za nogi. Nie możesz ich ocalić. Możesz tylko utonąć razem z nimi.
Ludzki wzrok sięga tylko do poziomu oczu.
Jego samokontrola była tak silna, że mogłaby zginać podkowy.
Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.
Uciec, mianowicie, trzeba dokądś. Gdziekolwiek to jest.
Wtedy pomyślałem, że nic tak nie postarza jak miłość.
Człowiek to rak przyrody. Nowotwór złośliwy. Chora tkanka.
