Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.
Byłoby dłuższe lato, gdyby nie zima.
Dziwnie wiedzieć, że niebo mamy to samo, a cała reszta jest zupełnie inna.
Każdy nowy dzień jest jak pierwszy krok.
Gdy śmierć wyczytała jej imię, potrafiła rozpoznać jej głos.
Boimy się wszystkiego, a udajemy, że nie boimy się niczego.
Trzeba jednak pić do dna, by dojść do dna swej duszy.
Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.
Najgorszy ból to ten, który sami sobie zadajemy.
Bo tak naprawdę każdy z nas pragnie tylko jednego: wiedzieć, że jest dla kogoś ważny.Że bez niego czyjeś życie byłoby uboższe.
Zawsze trudno mi było uwierzyć w to, że kocha mnie ktoś taki jak ty.
