Odchodzimy osobno, ale razem.

 Wieczność trwała bez końca, konsekwentna w swoim niemijaniu, sekunda za sekundą.

 Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 Wszyscy zostaliśmy wychowani na telewizji aby wierzyć, że pewnego dnia zostaniemy milionerami, gwiazdami filmu i rocka. Ale nie zostaniemy.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Tak, każdemu się wydaje, że umrze, kiedy zostaje rozdzielony z ukochaną osobą.

 Wleczenie trupa to cięższe zadanie niż obnoszenie się ze złamanym sercem.

 Pamięci nie obowiązuje wzajemność.

 Dzisiaj to jest teraz, a jutro to nigdy.

 Jeśli nie widziałeś diabła, spójrz na własne ja.

 -Bąbel: Hej, panowie, obudźcie się, chyba jesteśmy na miejscu.
-Serfer: No, mam przeczucie, że jesteśmy blisko.
-Laska: Wiecie co, pójdę sprawdzić, co jest za górką.
Bąbel i Serfer sikają, a Laska idzie na górkę.
-Bąbel: I co, są bunkry?
-Laska: Bunkrów nie ma, ale też jest zajebiście!