Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.

 Istnieją wspaniali ludzie, których spotykamy w niewłaściwym momencie.

 Życie jest od niespodzianek. Książki muszą być stabilne, solidne. Dobro do dobra. Kara za zbrodnię. Mężczyzna do kobiety. Za wyrzeczenia - nagroda.

 "Zakochałam się w magii słów, w tym, w jaki sposób mnie dotykał
i co mówił, kiedy mnie dotykał. Pociągnął mnie za sobą jak wiatr pociąga nasionka dmuchawca.
Ja – bez woli… on jak żywioł."

 Zdumiewające jakie usprawiedliwienia potrafimy wymyslić, kiedy naprawdę czegoś pragniemy.

 Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.

 I myśleliśmy o tej nieprawdopodobnej rzeczy, którą przeczytaliśmy, że ryba, samotna w swoim słoju - smutnieje, a kiedy jej włożyć lusterko - znów robi się wesoła...

 Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz
z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Od wódki rozum krótki.

 Patrzymy w siebie jak w studnię i tylko tyle widzimy.

 W końcu zostanę sam i boję się tego dnia, ten strach jest dla mnie nie do zniesienia.