Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.

 Gdzie dziś są przyjaciele,
co tu byli obok mnie?
Trzeba żyć, nie wolno poddawać się.

 Nie spotkałem nigdy nikogo, kto spełniając dobre uczynki, popadłby w ruinę.

 Ja tak się boję ciemności, że jak myję twarz, to najpierw zamykam jedno oko i namydlam połowę, spłukuję i dopiero zabieram się do drugiej.

 Nasze serca nie są z kamienia. Kamienie mogą kiedyś rozsypać się w proch. Mogą stracić kształt. Ale serca się nie rozsypują. Są pozbawione kształtu, możemy je sobie wiecznie przekazywać, czy są dobre czy złe.

 Mamy skłonność do dostrzegania tego, co chcemy zobaczyć.

 Nasze spotkanie, nasze rendez-vous dobiegło końca, lecz nie martw się. Następna randka będzie równie mocno ekscytująca. A ja już teraz za Tobą kochany tęsknie i do Ciebie wrócić chcę, nie opuszczać nigdy Cię.

 [...] jeśli kogoś tak dręczą marzenia o życiu osiadłym, nigdy nie zapuści korzeni.
Tych ludzi przede wszystkim pociąga przygoda.

 Śmierć ma wiele postaci - odparł - ale zawsze mówi kobiecym głosem.

 Mam ciężki charakter, ale serce dobre.

 Granie jakiejś roli jest zawsze męczące.