Rzeczywistość to bardzo krucha rzecz.

 Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.

 Nie można być z kimś tylko z obawy przed samotnością.

 Nigdy nie zapominamy o tych, których kochamy.

 Zastygam w oczekiwaniu, bojąc się, że mnie pocałuje, martwiąc się, że tego nie zrobi.

 Nie może być odważnym ten, kto nie zaznał strachu.

 I zwykłem robić to, co lubię, a nie to, co trzeba.

 Mówisz: "kocham". I chcesz, żeby twoje "kocham" trwało wiecznie.

 Niektóre historie mają pozostać niedopowiedziane.

 Nie ubliżaj, szanuj, kochaj, doceniaj, bo jutro mogą zostać tylko wspomnienia.

 Może to jest właśnie sekret rozmawiania z chłopakami, może przez cały czas trzeba po prostu się wściekać.