Nie każdy może być wielkim artystą, ale wielki artysta, może ...

 Człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry.

 Mój stan to nie to, co widzicie w moim ciele, ale to, co dzieje się w mojej duszy.

 Każdy ma jakiś resentyment.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Umierając, jeszcze żyjemy.

 Współczucie to dostrzeżenie bólu i zaoferowanie zrozumienia.

 Wolę poruszać się po omacku, żeby lepiej docenić mrok.

 Nie możesz być naprawdę szczęśliwa, jeżeli czasem nie bywasz nieszczęśliwa.

 Często ból niszczy,czyni zgorzkniałym,sprawia,że odrzucamy to,co inni,obdarzeni hojnie przez los,zdołali stworzyć,stając się sławni;szczególnie ból,taki jak owo upośledzenie,zmuszający do przebywania w cieniu,nie pozwala się cieszyć blaskiem będącym udziałem innych.

 Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.