Nie ma nic bardziej względnego niż piękno. Jedna róża to ...

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Dziewczyny nie kocha się za jej urodę. Kocha się ją dlatego, że śpiewa pieśń, którą tylko ty rozumiesz...

 Nie wierzę w wieczną szczęśliwość, wierzę w szczęśliwe momenty.

 Pragnienia są silniejsze od podejrzeń.

 Pokaż mi serce nie opętane zwodniczymi marzeniami, a pokażę ci człowieka szczęśliwego.

 Nie potrzeba słów tam, gdzie czyny świadczą same za siebie.

 Nie ten jest biedny, kto posiada mało, lecz ten, kto pragnie więcej.

 Jestem wszystkim, co masz.

 Czy można utracić coś, czego się nigdy nie miało?

 Gdy szloch przeszedł w pochlipywanie, przywołała chusteczkę i wcisnęła mu w dłoń. Zrobiłaby dla Sadiego wiele, ale prędzej szlag ją trafi, niż wytrze mu nos.