Wolę umrzeć na własnych warunkach, niż żyć na ich.

 Tylko żyjąc absurdalnie można wyłamać się z tego bezgranicznego absurdu (...)

 Łatwo jest zrobić cegły, ale do zbudowania domu nie wystarczy rzucenie sterty cegieł w powietrze.

 Zapalić świecę znaczy rzucić cień.

 - Zawsze to strasznie długo […]
- Zawsze nie trwa wystarczająco długo, jeśli chodzi o ciebie.

 Z perspektywy czasu zdaję sobie sprawę, że najlepszym sposobem na nauczenie mnie wdzięczności mogło być tylko niedawanie mi wszystkiego, o czym zamarzyłam.

 Ponieważ teraz należałam do niego. Wiedziałam to. Nigdy nie byłam niczego tak pewna.

 Bez ciekawości nie ma mądrości.

 Najtrudniej pogodzić się z tym, że winni są bliscy nam ludzie.

 Wspomnienia mają tylko urozmaicać mało interesujące części przeszłości.

 On kupił jej sześć sukienek, a ja wskrzesiłem z martwych jej pieprzonego kota, więc kto kocha ją bardziej?