Żałuję, że nie mogę podejść do niego. Posłuchaj, powiedziałabym, nie tak wyobrażałam sobie nasze życie. Możliwe, że zbłądziliśmy, ale wolę zbłądzić z tobą, niż z innymi dojść do celu.
Kochać to sprawić, by w drugim objawiło się nowe życie. To stwarzać na nowo.
Najbardziej obawiam się tego, że się Bogu znudzimy.
W każdej rodzinie musi być ktoś, kto zapłaci daninę szaleństwa, żeby została zachowana równowaga między porządkiem a nieporządkiem, i żeby świat się nie zatrzymał.
Sto wiorst nie droga, sto rubli nie pieniądz, sto gram nie wódka.
...wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.
Wstałem i zszedłem po schodach.
Wolę gonić za słońcem, niż na nie czekać.
Prawda tylko wtedy coś znaczy, gdy trudno się do niej przyznać!
Przyślij mi oręż w postaci stalowych serc.
To prawda....-mruknął Puchatek,
spoglądając w lustro i
klepiąc się po brzuszku.
-Nie liczy się rozmiar.
Liczy się puchatość.
Nie od samego początku
Jest koniec widoczny.
