
Jeśli żałując własnego życia, bojąc się odnieść rany, zaprzestaniesz poszukiwań, ...
Jeśli żałując własnego życia, bojąc się odnieść rany, zaprzestaniesz poszukiwań, to fakt, że w ogóle żyjesz, traci wszelki sens.
Nieważne kim się jest, ważne czego się dokonało i czego jeszcze się dokona.
Cóż, z reguły wszystko przychodzi za wcześnie lub za późno.
Samotność wzmacnia.
Zło jest równie kruche co głupie.
W każdej podróży jest kropla śmierci.
"Wszystko jest możliwe dla wierzącego"
Tak, trzeba się liczyć z tym, ze będziesz płakała, jeśli pozwalasz się komuś oswoić. To chyba jest częścią oswajania.
Stawiaj czoło trudnemu, kiedy jest jeszcze łatwe, krok po kroku dążąc do wielkości.
Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.
Louis, tak sobie myślę,
że to początek pięknej przyjaźni.