Nie jestem ciałem, w którym mieszka dusza, jestem duszą która ...

 Zawsze miałeś odwagę mówić to, co czujesz. Potrafiłeś spytać się palącej papierosa kobiety: Czy pani chce umrzeć? Dlaczego pani pali? Miałeś wtedy ze trzy latka. Co się stało z Twoją mądrością życiową? Odpowiem Ci. Zamieniła się w cwaniactwo. To tyle.

 Całe to miejsce to takie piękne rumiane jabłko, tyle że zgniłe w środku.

 Uwielbiam mieć w życiu dużą swobodę.

 Książki zmuszają cię, żebyś im dał coś w zamian, wysilił wyobraźnię i inteligencję, tymczasem film można oglądać - i to z przyjemnością - w stanie umysłowego lenistwa.

 Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.

 Po co żyjesz na tym świecie, jeżeli nic ci z tego świata nie smakuje?

 To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

 Wolę napis "Wstęp wzbroniony" aniżeli "Wyjścia nie ma".

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…

 Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.