Mężczyźni lubią, jak się na nich nie leci.

 Było ich tylko czterech, więc Will miał znaczną przewagę.

 Gdy życie boli bardziej od
śmierci nie warto żyć.

 To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.

 Czasem wydaje mi się, że Bóg ma specyficzne poczucie humoru.

 Jeśli możesz czemuś nadać nazwę, przestaje być takie straszne... Ludzie boją się tego, czego nie znają.

 Nic się nie kończy, co najwyżej zmienia.

 Ludzie kochają zwycięzcę. Podziwiają go. Zachwycają się nim, więcej, wielbią. Opisują go, używając słów takich jak bohater, odwaga i wytrwałość. Garną do niego, chcą go dotykać. Pragną być tacy, jak on. Ale dlaczego? Jakie cechy zwycięzcy chcemy naśladować? Jego zaślepioną pogoń za czczą chwałą? Jego rozdętą samolubną obsesję, by zawiesić na szyi kawałek metalu? Gotowość poświęcenia wszystkiego,
w tym ludzi, żeby w imię zdobycia tandetnej statuetki być lepszym od innych na sztucznej nawierzchni? Dlaczego oklaskujemy ten egoizm,
tę miłość własną

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Im bardziej się starzeję, tym większego nabieram przekonania, że nie ma nic tak żałosnego, tak śmiesznego, tak absurdalnego i tak absolutnie cudownego jak człowiek…

 Życie płynie bardzo prędko: przenosi nas z raju w otchłań piekieł w ciągu paru sekund