Powoli zbliżało się rozstanie, które przeczuwałam każdą komórką mojego ciała. ...

 (...) nadmiar myślenia (...) może przywieść męża do rozterki, a rozterka do ruiny.

 Nie ten kto z tobą tańczy,
nie ten, który się śmieje,
a ten kto z tobą płacze,
jest twoim przyjacielem.

 Największą stratą jest strata czasu.

 [...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Wiedzę możemy zdobywać od innych,
ale mądrości musimy nauczyć się sami.

 Wiesz, kiedyś myślałam, że jedyną rzeczą gorszą od pecha w miłości jest szczęście...

 ... im więcej świeczek na torcie, tym trudniej coś zmienić.

 Najgorszą chorobą świata jest myślenie. Jest bowiem nieuleczalne.

 Każdy odcisk palca jest niczym pieczęć, która zaświadcza o popełnieniu zła.

 Pokochanie siebie jest początkiem romansu trwającego całe życie.