Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.

 Niebo człowiek widzi, las może przepatrzeć, ale prawdziwej rzeki nigdy się nie przejrzy. Do prawdziwej rzeki zagląda się jedynie wędką.

 Odchodzenie jest proste. To cała reszta okazuje się tak cholernie trudna.

 W ramionach Jaxa czułam, że jestem tam, gdzie powinnam być.

 Dobrze jest, jeśli życie i książki mają treść.

 Mogłabym go zabić, a on, nawet konając, nie pomyślałby o zemście.

 Wiesz, co się dawniej opłacało? Umieć kochać!

 Nie musimy być doskonali, pod warunkiem że będziemy dążyli do doskonałości.

 Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.

 ...wspomnienie jest również formą spotkania.

 Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.