Człowiek pragnie czegoś tylko do momentu, kiedy to zdobędzie. A ...

 Cicho, cicho dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ludzie.

 Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.

 Widziałam wszystko wyraźnie: jego gładkie słowa, czarne błyszczące oczy, doświadczenie z kłamstwem, uwodzeniem, kobietami. Zakochałam się w diable.

 Nie będę żył i mogę wybrać, że będę płonął dla niej jasno, chociaż krócej, zamiast obarczać ją ciężarem dłuższego życia z półczłowiekiem.

 Ludzie odpoczywają także, kiedy nie są zmęczeni. Zmęczenie bywa kulturowe, nie fizyczne.

 Lęk wysokości świadczy o braku zaufania do sobie, nie masz pewności, czy nie skoczysz.

 ... nie ma pytań pilniejszych od pytań naiwnych.

 Żyję w świetle, ale noszę z sobą mrok.

 To właśnie perspektywa ciemności sprawia, że dzień wydaje się taki jasny.

 Nie potrzebuję niczego od nikogo.