Wielcy ludzie nie rodzą się wielkimi, tylko się nimi stają.

 Wątpliwości. Tylko zło, panie Geralt, nigdy ich nie ma.

 Jesteś czynnikiem chaosu w entropii.

 Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.

 Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 Grawitacja nie istnieje, to życie po prostu jest ciężkie.

 Co weźmiesz do serca, zostanie w nim na zawsze.

 Niekochanym niewiele się przytrafia, ich nieżywe życia porastają pleśnią, ich dusze się duszą.

 Któregoś dnia zrozumiesz, że szukasz tego, co już posiadasz.

 Tego nie mogę, czego zrobić nie chcę.