Życie rzadko kiedy bywa sprawiedliwe.

 Czasami można w coś wierzyć tylko dlatego, że się tego chce.

 Błędy ortograficzne to takie literackie odciski palców człowieka.

 Aby pojechać do Rzymu trzeba najpierw wyjść z domu.

 Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.

 Miłość czyni nas wszystkich kłamcami.

 Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.

 Jak można być jednocześnie szczęśliwym i załamanym ?

 Jakże splątaną tkamy sieć, gdy
pierwsze kłamstwo idzie w świat.

 Życie, choćby i długie, zawsze będzie krótkie.

 Słyszałem bowiem, że nic tak nie leczy melancholii, jak oglądanie map.