Chodź, bólu, nasyć się mną. Zatop kły w moim ciele. ...

 Dopóki nie poznałem Ciebie, nie wiedziałem, że tak bardzo można chcieć o kogoś walczyć.

 Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.

 Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.

 Zawsze patrz na jasną stronę życia.

 Nie ma tak złego mężczyzny, po którym by nie płakała kobieta...

 Wiele można usłyszeć, jak się chce posłuchać.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 (…) tylko współegzystencja wielu cywilizacji światu właściwy rozwój zapewnić może.

 Pojęcie dobra i zła nie zmienia się z dnia na dzień.

 Zło pozostaje. Zawsze. Możesz z nim walczyć, ale nigdy do końca go nie pokonasz.