Definiują Cię dwie rzeczy:

 Kiedy byłem z nią, reszta świata nie była ważna.

 W nieskończonym wszechświecie było zbyt wiele rzeczy, których ludzki rozum nie ogarniał.

 Przeszłość się nie liczy. Ludzie przy niej trwają, bo to pozwala im zamykać oczy na teraźniejszość.

 Historia to rozbryzgi krwi.

 Świat należy do zuchwałych, a nie do młodych i bogatych.

 Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować tylko jednemu człowiekowi.

 Lepiej być człowiekiem szczęśliwym niż wielkim geniuszem.

 Trzeba tworzyć dobro ze zła, bo nie ma nic innego, z czego można je tworzyć.

 Każda sytuacja mieści się w planie Bożym dla ciebie.

 Jeżeli już mam być komuś lub czemuś wierna, to przede wszystkim sobie samej.