
Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.
Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.
Nie ma dokumentu, więc nie ma i człowieka.
Ocean czasu - chcemy czy nie - zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.
Jesteś o tyle spojrzeń ode mnie.
Jest mi o tyle Twych spojrzeń samotniej.
Życie zaczyna się tam, gdzie kończy się przytulna strefa ochronna.
Nadzieja jest najokrutniejszą z
kochanek i potrafi zmiażdżyć ci
serce niczym styropianowy kubek.
Nadzieję powinno się malować na żółto, kolorem słońca, które tak rzadko oglądaliśmy.
Jeśli ktoś słucha dostatecznie pilnie i długo ludzie powiedzą mu więcej niż sądzą.
Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem: fałsz serca i fałsz lic muszą iść społem.
Życie jest jak morze - nie widzisz dna.
To słowa świat cedzą.