właśnie tam [w górach] w surowej ciszy i pierwotnej samotności, ...

 Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż jakiekolwiek inne..

 Nigdy nie czułem, żebym był wart chorej przestrzeni, którą zajmuję.

 Jestem koktajlem emocji z pytajników, wykrzykników i malutkiej domieszki kropek.

 Może nie była kochana powszechnie, ale była kochana głęboko.

 O końcu wiem. Nie wiem co pomiędzy.

 Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.

 Zrozumienie to jedynie suma nieporozumień.

 Nawet ściskając się w objęciach do bólu, nigdy nie staniemy się jedną całością.

 Kobieta, która kocha, zostawia wszystko i idzie za swoim mężczyzną.

 Jestem milczący
od kiedy na podniebieniu
zalęgły mi się niedopowiedzenia.