
Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do ...
Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.
Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?
Odwaga to nie brak strachu, lecz umiejętność jego przezwyciężenia.
Po to są właśnie najlepsi przyjaciele.
Tak właśnie postępują.
Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.
Zawsze znajdą się ludzie skłonni wierzyć w to, co mają do powiedzenia złe języki.
I to co było słodkie, pachnie kwaśno. Pachnie trucizną.
Mam coś w środku co kopie jak skurwysyn.
W życiu potrzebna jest wyłącznie pewność siebie, wiedza i mnóstwo bezczelności.
Niezgodność krytyków miedzy sobą dowodzi zgodności artysty z sobą.
Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?
Tylko tyle. I aż tyle.