Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.

 
Najwyżej podskakują ci, którym daleko do szczytu.

 Szczęście jest najniepewniejszym na świecie towarzyszem o najwyższej cenie.

 Zło jest dlatego banalne, że można go nie dostrzegać, można o nim nie myśleć, można je mnożyć w nieskończoność, koncentrując uwagę na czymś innym.

 Możemy zrobić coś więcej niż tylko czuć się normalnie. Możemy być normalni.

 Gdzie się kończy normalne, a zaczyna nienormalne?

 Przyjaciele popełniają czasem błędy.
To nie oznacza, że mają przestać się przyjaźnić.

 Bo gdy już dotrzesz do końca świata, to nie ma wielkiego znaczenia, którą drogę wybierzesz.

 Szaleńcy rzadko kwestionują swoje zdrowe zmysły.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Jak się zna kogoś całe życie, to można zobaczyć go nawet w ciemności.