Zawsze wyobrażałem sobie Raj pod postacią biblioteki.

 Każdy z nas dostaje ciężar na miarę swoich możliwości.

 Niech was nie zwiodą ich ludzkie oblicza - żyjemy wśród trupów.

 W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.

 Wypowiedziane słowa są jak jednokierunkowa ulica.
Raz zadanych pytań nie da się zawrócić.

 Lepiej, żebyś bardzo cierpiała teraz niż trochę przez całe życie.

 Nie ma nic niepoznawalnego. Jest tylko nasza niewiedza

 Jak można kochać Boga który jest niewidzialny, nie kochając człowieka który jest obok nas.

 Szczęście jest najniepewniejszym na świecie towarzyszem o najwyższej cenie.

 Nieważne kim się jest, ważne czego się dokonało i czego jeszcze się dokona.

 Aby do wiosny!