Człowiek pozbawiony ducha to jedynie zbiór pierwiastków.

 Człowiek dostaje od losu tyle, ile może udźwignąć.

 Nie szukasz, synu, miłości, a ona daje ludziom skrzydła.

 Największa trudność (...) to po raz pierwszy pomyśleć rzecz nie do pomyślenia.

 Nic w życiu nie jest na tyle wielkie i ważne, by cię uwięzić.

 Przyjaźń (...) zapuszcza korzenie głęboko w szlachetne serca.

 Jego spojrzenie wyrażało taki ocean pogardy, że mogłabym się w nim utopić.

 Niesłusznie jest odbierać komuś życie,czasami jednak trzeba,żeby ochronić innych i siebie.

 Bóg dając nam życie obdarzył nas jednocześnie wolnością.

 Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego radość.

 Śnimy, bo nie możemy wytrzymać prawdy.