Ileż razy, żeby nazwać to, co czuję, musiałem to najpierw ...

 dopóki wierzę, dopóty nie zginę.

 Strąć Boga z piedestału, a zajmiesz jego miejsce.

 Świecie zaśnij
wreszcie, zdrętwiej, zemdlej
i nie rań więcej.

 Miłość do siebie jest jak mięsień, potrzebuje treningu, żeby dobrze działać. Za każdym razem, kiedy człowiek próbuje wybaczyć sobie to, że nie jest doskonały, troszczy się o siebie, pozwala sobie na to, żeby robić to, co daje mu radość, widzi swoje błędy jako cenną informację, a nie dowód własnej dobroci,
jest mu łatwiej kochać siebie bezwarunkowo.

 Pewne rzeczy nie są warte bólu, nawet jeśli potrafisz go przeżyć.

 Śpiewać to rzecz ludzka, miauczeć to rzecz boska.

 To zniewolenie przez własne JA. Czas, aby się wyzwolić. Wybrałam życie, więc trzeba być konsekwentnym.

 Bezmyślność zabija. Innych.

 Jestem koktajlem emocji z pytajników, wykrzykników i malutkiej domieszki kropek.

 Rozmyślał o życiu, które przerywa - a może kończy? - śmierć.