Poeta napisał, że po wielkiej miłości przychodzą małe.

 ...wolałam raczej skrywać ból pod osłoną ciętych ripost.

 Ci, którzy nie znają historii, skazani są na jej powtarzanie.

 Przeszłość harmonizuje.

 Zmęczony zacofaniem kraju i jego niekończącymi się problemami, porzucił ojczyznę, by tęsknić i marzyć o niej gdzieś w dalekiej Europie.

 To straszne urodzić się bez wyobraźni.
Ciekawe, czy to leczą?

 (...) Po prostu jakiś czas temu odkryłam, że najlepszym sposobem skłonienia ludzi, by cię lubili, jest nie lubić ich za bardzo.

 Miłość zaczyna się od małych czynów,
kończy - na wielkich rozczarowaniach.

 Odrobina cierpienia sprawia, że sukces jest słodszy.

 Mimo wszystko mężczyźni nie są bogami; są tak samo ludzcy i niezdarni jak dziewczęta; miewają niewytłumaczalne pragnienia i potrzebują pomocy.

 Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.