(...) mężczyzną należy mówić tylko tyle, ile muszą wiedzieć.

 Niczego nie daje pogrążanie się w marzeniach i zapominanie o życiu.

 To, co się wydarzyło, ciągle się jeszcze dzieje.

 Nasza przeszłość ma taki ciężar, jaki jej nadamy.

 Smutno jest zdać sobie sprawę z tego, że tym, których kochamy, będzie lepiej bez nas.

 Byłoby pięknie, gdyby uczucia można było zwyczajnie wyłączyć.

 Życie charakteryzuje się długimi okresami nudy, najczęściej jest niezwykle ponure; potem nagle pojawia się jakiś zakręt i ten zakręt okazuje się ostateczny.

 Dla człowieka, który dysponuje tylko młotkiem, wszystko, co spotyka zaczyna wyglądać jak gwóźdź.

 Dobro musi być świadomym wyborem,
a nie jedyną możliwością...

 Miłość jest jedynym spośród pierwiastkowych elementów bytu wobec, którego komunizmu jest bezradny.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.