Kiedy jest najciemniej, wtedy błyska znowu nadzieja.

 Ten, kto nie zna języków, jest kaleką.

 Bunt nie jest dążeniem, nie zna nadziei. To pewność druzgocącego losu, ale bez rezygnacji.

 Czas i nadzieja sieją ziarna rozpaczy.

 Nic nie wywołuje między ludźmi
tyle kwasów, co zasady.

 Jedyne, co jest wszystkim przeznaczone, to śmierć.

 Atak jest najlepszą obroną.

 Tylko słabi na umyśle nie chcą się poddać wpływowi literatury.

 Każda podróż zaczyna się od jednego kroku...

 Czasem ktoś, kto zechce wysłuchać drugiej osoby, ma większą moc, niż czary.

 Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha,
a gdy nie ma już nic, co można by móc
zaoferować, wciąż daje się miłość.