Kiedy jest najciemniej, wtedy błyska znowu nadzieja.

 Czego ludzie od nas oczekują, rzadko kiedy pokrywa się z tym, co słuszne.

 Jeśli się kogoś kocha, trzeba zrobić wszystko, żeby z nim dzielić życie.

 Mur jest tylko tak silny, jak broniący go ludzie.

 – Co ty ze mną robisz? – spytał wrony.
Uczę cię latać.
– Ja nie potrafię latać!
Właśnie teraz lecisz.
– Ja spadam!
Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę.

 Nie można przyzywać duchów i odwracać się na pięcie, kiedy już się zjawią.

 Drzewa umierają stojąc.

 Dla ciebie jestem ateistą, dla Boga - konstruktywną opozycją.

 Pozwoliłaś mi się wprawdzie pocałować, ale nigdy mi nie ufałaś.

 Rzymianin nie czeka na śmierć. Rzymianin jej szuka i spotyka ją na własnych warunkach.