Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?

 Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.

 Ale rzeczą bardziej wstydliwą jest żyć.

 Zbrodnia sama dla siebie jest karą.

 Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.

 Postać anielska, dusza diabelska.

 Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości.

 Życie nie jest pieśnią, kochanie. Może sama się kiedyś przekonasz ku własnemu smutkowi.

 Drogą wiodącą do nieba nikt nie dąży, a choć piekło nie ma bramy, wszyscy doń szturmują.

 Jesteś moim pierwszym... moim pierwszym wszystkim.

 Musisz odnaleźć nadzieję i nieważne, że nazwą ciebie głupcem.