
Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?
Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?
Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.
Umierają ludzie, umierają uczucia, lecz ostatnia umiera nadzieja.
Zło nie czeka na zaproszenie. Zło wypatruje okazji.
Strach w znacznym stopniu rodzi się z tego, co sami sobie wmówimy.
Ważne rzeczy przydarzają się nam w życiu właśnie wtedy, kiedy mamy inne plany.
Każdego można pokonać... ale nie można dopóścić do sytuacji, w której człowiek pokonuje sam siebie.
Jeśli więc śmierć miała być sensem życia, wówczas życie nie miało już sensu.
Zastanawiałam się, czy wie, jak bardzo potrafi mnie uszczęśliwić, choć tak bałam się przyszłości.
Życie nie jest zawiązane na kokardkę, ale nadal jest darem. Bez względu na to, jak się czujesz, wstań rano, ubierz się i pokaż się światu. Cuda czekają na Ciebie wszędzie.
Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie.