Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?

 Łatwiej prosić o wybaczenie niż o pozwolenie.

 Ktoś kto czeka na coś wyjątkowego nigdy nie czeka długo.

 Tak, "kiedyś" to jest dobre słowo. Niby precyzyjne, a takie rozmyte. Niewiadome. Jak liczba Pi, jak Piekło, które przecież nie istnieje, a zatem może i "kiedyś" jest wyłącznie iluzją. Jakąś rozpaczliwą obietnicą, która nie zostanie dotrzymana. I mam tak mówić każdemu: "Kiedyś cię pokocham. Bądź cierpliwy. Kiedyś." Właśnie tak?

 Kiedy ktoś mówi „nie mogę”,
to coś sobie sugeruje.
Osłabia swoją moc osiągnięcia czegoś, co może osiągnąć.

 Poczucie humoru jest dobrym sposobem na ukrywanie bólu.

 Czasem wystarczy jeden
gest i samotność znika.

 Rydwany się toczą i toczą się słowa. Co większą ma silę - czy miecz, czy rozmowa?

 Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.

 Podróż w przeszłość jest jak wybicie dziury w podłodze płonącego domu i pozwolenie szalejącym na dole płomieniom rozprzestrzenić się na wyższych piętrach w teraźniejszości.

 Nie płaczemy, kiedy przestajemy kochać, ale kiedy inni przestają nas kochać.