Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?

 Jesteś silna, bardzo silna. To dlatego cię kocham.

 Chcę być zaangażowany i szczery, ale lubię się też zabawić i zachowywać się jak idiota.
Dziwadła, łączcie się.

 Nigdy nie będziesz naprawdę szczęśliwy. Czy to nie przykre?

 Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 ...lubię walczyć z przeciwnościami losu, ale nie czekaniem.

 Nie zrób czegoś, czego będziesz potem żałować.

 (…) najgroźniejszy jest ten, który nie ma już nic do stracenia.

 Mój umysł ma skłonność do błądzenia, kiedy nie chce myśleć na bieżący temat.

 Balansuję na linie, utrzymuję się w czasie teraźniejszym, nie obawiam się przyszłości, za to przeszłość budzi
we mnie lęk. Boję się, żeby nie była
za ciężka, żeby nie zachwiała moją równowagą, nie pociągnęła mnie w dół.