Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?
Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?
Zawsze na świecie ktoś na kogoś czeka.
Nie lubię jak ktoś kłamie. Jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo...
Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.
Największe cierpienie sprowadzamy na siebie sami, chcąc uciec przed mniejszymi.
I wyobrażał sobie, jaki to przyjemny musi być chłód noża wbitego w rozgorączkowane serce.
Myślałam, że popływamy. Dalej, rozbieraj się.
Marina powiedziała mi kiedyś, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.
Zamiary są wiatrem, kiedy nie idą z wykonaniem w parze
Na ile ludzie się zmieniają, a na ile grają inne role?
Trochę miłości to jak trochę wina.
A zbyt dużo jednego i drugiego powoduje chorobę.