Czuję się prześladowany przez ludzi.

 O wyjątkach [...] można powiedzieć wyłącznie jedno. Że są.

 Człowieku, nie bądź takim materialistą,
trzeba się wyluzować.

 (…) miłość bardziej przypomina nienawidź niż przyjaźń.

 Każdy z was, młodzi przyjaciele,
znajduje też w życiu jakieś swoje
Westerplatte, jakiś wymiar zadań,
które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś
słuszną sprawę, o którą nie można
nie walczyć, jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można
się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości,
które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to
Westerplatte. Utrzymać i obronić, w sobie
i wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych.

 Tak, miłość zapewne może odmienić człowieka, ale rozpaczy udaje się to znacznie szybciej.

 Miłość to najlepszy ze wszystkich drogowskazów,
ale objawia się często w nieoczekiwany sposób.

 Nienawiść do samego siebie sprawia, że człowiek napada na pierwszą napotkaną osobę.

 Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała.

 Bo tak naprawdę każdy z nas pragnie tylko jednego: wiedzieć, że jest dla kogoś ważny,
że bez niego czyjeś życie byłoby uboższe.

 Nie buduj domu na piasku.