Myślałam, że popływamy. Dalej, rozbieraj się.

 Szczęście potrafi dopaść człowieka w absurdalnych okolicznościach.

 Kłamać jest zabawnie.
- Być okłamywanym nie.

 Siedzę i porządkuję myśli.
Siedzę i próbuję wygładzić ostre krawędzie bólu.
Siedzę.

 Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy.

 Tak mało siebie samego znam, jak mógłbym uważać, że potrafię poznać kogoś innego?

 Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.

 Piszę – i mówię – aby dowiedzieć się, co myślę.

 w wieczory takie jak ten uświadamiam sobie, jak bardzo samotna jestem i jak bardzo brakuje mi tej drugiej osoby, wbrew wszystkim moim zapewnieniom, jaka to jestem szczęśliwa będąc sama

 Miłość jest beznadziejna. Znam takich, których miłość wciąż rani. Zakochują się z prędkością światła, zdobywają wiele doświadczeń, ale wciąż ktoś na nowo łamie im serce.

 Trochę miłości to jak trochę wina.
A zbyt dużo jednego i drugiego powoduje chorobę.